Περί εκλογών γενικά

Την Κυριακή που έρχεται έχουμε δημοτικές εκλογές. Αυτές δηλαδή που δεν ψηφίζεις κόμμα αλλά κάποιον με όραμα να κάνει τον τόπο που μένεις καλύτερο. Έστω λίγο. Ποιος άλλωστε περιμένει θαύματα; Ψέμα. Τα κόμματα έχουν δώσει χρώμα βουλευτικών εκλογών και σ αυτή την αναμέτρηση ώστε να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και να εκμεταλλευτούν το αποτέλεσμα ανάλογα.

Οι πολιτικοί τους οποίου υποστηρίζουν τα δυο μεγάλα κόμματα και κατεβαίνουν υποψήφιοι των δημοτικών εκλογών όπως και όλοι οι άλλοι συνάδελφοί τους πολιτικοί σαν στόχο έχουν, τι άλλο, την καρέκλα και το χρήμα. Δεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους οποίους τους ψήφισαν. Δε νοιάζονται να φτιάξουν την πόλη, το χωριό, την περιφέρεια στην οποία εκλέγονται. Καμία νέα υποδομή. Μόνο βρώμια και ασχήμια.

Οι υποψήφιοι από την άλλη οι οποίοι στηρίζονται από μικρότερους κομματικούς συνδυασμούς προσπαθούν και αυτοί ή να βάλουν τρικλοποδιές στους "γίγαντες" ή να λαϊκίσουν προσπαθώντας να πείσουν τους πολίτες ότι θα καθαρίσουν, ότι θα διώξουν τους ξένους, ότι θα σταματήσουν το παραεμπόριο με αστεία μέτρα. Τόσο αστεία όσο είναι οι ίδιοι.

Και φτάνουμε σε μας τους απλούς πολίτες που καλούμαστε να ψηφίσουμε. Κάποιοι, οι περισσότεροι ψηφίζουμε με κομματικά κριτήρια και η μειοψηφία ψηφίζουμε, κάπως ουτοπικά θα έλεγα, κάποιον που μολονότι ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να εκλεγεί πιστεύουμε ότι αν γίνει θα κάνει κάτι για να ζούμε καλύτερα. Έστω μικρές υποδομές, κάτι για ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από το σύνολο.

Ανάμεσα όμως στο σύνολο των ψηφοφόρων το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι ετεροδημότες. Τι σημαίνει ακριβώς ετεροδημότης στις δημοτικές εκλογές; Με ποια λογική κάποιος που η μόνιμη κατοικία του είναι ας πούμε η Αθήνα να ψηφίζει δήμαρχο στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού; Μια απάντηση - η εύκολη - είναι για την εκδρομή. Η πιο σκληρή και αληθινή είναι γιατί ποτέ δεν αγάπησε το μέρος που ζει πραγματικά. Θέλει πάντα να γυρίσει στην "πατρίδα" του. μέχρι ένα σημείο είναι πολύ λογικό και οφείλουμε όλοι να το σεβαστούμε.

Πέρα απ αυτό δε θα έπρεπε να επιτρέπεται η ψήφος για την τοπική αυτοδιοίκηση σε άλλο μέρος της μόνιμης κατοικίας. Η κοινή λογική λέει ότι εκεί που μένεις εκεί ψηφίζεις. Δεν ενδιαφέρεται ο άνθρωπος αυτός για τις συνθήκες που εκείνος και τα παιδιά του ζούνε; Δε θέλει να βοηθήσει ώστε να γίνουν καλύτερες; Ενδιαφέρεται περισσότερο για την κατάσταση σε ένα μέρος το οποίο επισκέπτεται 3-4 φορές το χρόνο; Ακόμα κι αν είναι έτσι δεν πιστεύει ότι οι εκεί μόνιμοι κάτοικοι μπορούν να τα καταφέρουν και χωρίς τη δική του βοήθεια; Μεσσίας για τον τόπο του. Άσχετα αν στο τέλος της επόμενης τετραετίας δε θα έχει γίνει πάλι τίποτα. Ούτε εκεί που μένει ούτε εκεί που θα ήθελε να μένει.

Πραγματικά στη χώρα που ζούμε τα στραβά είναι πάρα πολλά. Μα πρέπει να σκεφτούμε πως ευθυνόμαστε για τα περισσότερα απ αυτά. Τα κριτήρια τα οποία επιλέγουμε οτιδήποτε μας αφορά βασίζονται πάντα στο συμφέρον μας ή στην ευκολία μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση στο δεύτερο. Σχεδόν ποτέ στο κοινό καλό το οποίο τελικά θα ωφελήσει όλους. Πρέπει να καταλάβουμε κάποτε ότι το "όλοι" μπορεί να μας αφορά περισσότερο από το "εγώ".

ΥΓ: Επίσης να μη μας φαίνεται περίεργο που οι άνθρωποι από άλλες χώρες που για όποιους λόγους καταλήγουν στη χώρα μας δεν ενσωματώνονται στην κοινωνία. Ούτε και εμείς το κάνουμε. Συμπεραίνω λοιπόν ότι ο άνθρωπος κουβαλάει μαζί του τον τόπο και τις συνήθειές του όπου κι αν καταλήγει να ζει. Και έτσι πρέπει κιόλας και κανείς δεν πρέπει να το κρίνει. Αυτό είναι χρώμα και ομορφαίνει όλους μας. Όχι αυτό με το οποίο κάποια γελοία κόμματα υπόσχονται ότι θα βάφουν τους μετανάστες.